De wording van een Verlosser

---

(...) Cruijff is vanaf dan niet meer weg te slaan uit De Meer. Tot in alle kleedkamers, tot in het hoekje van het veld waar hij bij de warming-up een balletje meetrapt met de reserves, tot in de huiskamer van Vic Buckingham, de trainer.

Die gaf de kleine Cruijff twee warme happen per dag. Biefstukken. Want het ventje dat zo goddeloos goed kon voetballen, kon geen corner voor het doel krijgen.

Een zorgenkindje, dat was hij altijd al geweest. Hij was twaalf toen zijn amandelen werden geknipt. Zijn vader Manus was net overleden. De ingreep eindigde bijna in een drama. Cruijff kreeg een slagaderlijke bloeding. Drie weken lag hij in het ziekenhuis. Armpjes zo dun dat er geen naald meer in ging. Kunstmatige voeding. Een week lang tussen leven en dood.

Jaren later maakten ze zich nog steeds zorgen over de gezondheid van dat ventje. Zeker als hij zestien is geworden, op het punt staat door te breken, maar lichamelijk dreigt af te breken.
Dokter John Rolink, clubarts, schreef: "Geen enkel musculair vertoon."

Bij Ajax vinden ze ook dat hij te veel rookt. Dat deed hij al op z'n dertiende. Roken was slecht voor de gezondheid. Rolink kon dat echter weerleggen: hij had een enorme longcapaciteit.

Ajax wilde het grote talent een contract aanbieden. Zestig gulden in de week, een tientje per training. Maar moeder Nel zei nee. Ze kende haar zoon. Ze was onverbiddelijk. Jopie, inmiddels Johan geworden, kon niet tegen de spanning en de prestatiedruk.
Bovendien had hij heel veel last van barstende koppijn. Migraine. 'Speels en emotioneel', was al eerder uit de beroepentest gekomen.

Het bestuur hield vol. Dit ventje, dat zag iedereen, was een uitzonderlijk talent. Maar Nel bleef weigeren. De druk werd groter. Ajax dreigde zelfs te degraderen. Het bestuur stapte op, de trainer werd weggestuurd. De Verlosser, toen al? Nee, zei Nel.
Een paar wedstrijdjes dan? Invalbeurtjes? Nel twijfelde. Cruijff tekende uiteindelijk zijn jeugdcontract.

En hij kreeg krachttraining. Languit op de grond, gewichten aan zijn voeten gebonden. En medicijnen, veel medicijnen. Hij zou twintig centimeter groeien in twee jaar.

Op 24 oktober 1964 maakt Cruijff zijn debuut in het eerste van Ajax. In de oefenwedstrijd tegen Helmondia '55.

Aan het eind van het jaar 1999 wordt Cruijff uitgeroepen tot Europees Voetballer van de Eeuw.

---

Henk Hoytink, Haagsche Courant 18 maart 2000 - "Cruijff? Die rookt te veel"